Geçen yüzyılın son on yıllarında, eski tarihin ulusal vicdanın politik olarak programlandığı anlarda kazandığı önem nedeniyle, Meksika'nın İspanyol öncesi geçmişinin yeniden değerlendirilmesi gerçekleşir.
Geçmişteki olayların ve özellikle de Avrupa’nın ülkemizi fethinden önceki dönemdeki bu inceleme ve müteakip gelişmeler, şu anda meyve veren çeşitli kültürel girişimlerin sonucudur.
Öncelikle Ulusal Müze'nin önemi vurgulanmalı; Bu, Meksika başkentinin Tarihi Merkezi La Moneda'nın sokaklarında yer alan V. Felipe'nin zamanının güzel sarayına yerleştirilmesinden, kurtarılmış sayısız arkeolojik ve tarihi nesnenin deposu haline geldi. incuria; Bireylerin bağışladıkları ve akademik ilgi ürünü olanların yanı sıra, o dönemin bilimsel komisyonları tarafından kazılan uzak bölgelerden temin edildi.
Bu şekilde, eğitimli halk ve meraklı, gizli anlamları yavaş yavaş keşfedilen Meksika antik döneminin anıtlarına hayran kaldı. Yerli geçmişin yayılmasına katkıda bulunan bir diğer unsur, Meksika'nın yüzyıllar boyunca ilk cildine işaret eden Fausto Ramírez'in de belirttiği gibi, Hispanik öncesi döneme atıfta bulunan bazı anıtsal tarihi eserlerin yayınlanmasıydı. Yazarı Alfredo Chavero, Eski Tarih ve Meksika'nın Fethi, Manuel Orozco y Berra ve Anaies of the National Museum'u zenginleştiren ilginç ve iyi resimlendirilmiş arkeolojik makaleler. Öte yandan, okuyucuları yerli halklar ve onların en önemli plastik ifadeleri hakkında bilgilendiren eski tarihler, hikayeler ve kodeksler zaten yayınlanmıştı.
19. yüzyıl Meksika sanatı uzmanlarına göre, Devlet, hükümet planlarını desteklemek için bir dizi sanatsal çalışma gerektiren ideolojik bir program başlattı, bu nedenle San Carlos Akademisi öğrencilerini ve öğretmenlerini temaları ulusumuza kesin bir atıfta bulunan eserlerin yaratılmasına katılmak ve yavaş yavaş resmi karakter kazanılan tarihin en önemli olaylarından bazılarının görsel bir açıklamasını yapmak. En iyi bilinen resimsel kompozisyonlar şunlardır: Fray Bartolomé de las Casas, Félix Parra, The Senaate of Tlaxcala ve Discovery of pulque ve diğerleri.
Ida Rodríguez Prampolini için ”Yüzyılın son çeyreğinde akademiden sanatçıların yerli temalı büyük resimleri, çatışma halindeki bir sınıf olarak mestizolardan çok bağımsızlığa kavuşan Creoles'in aydınlanmış düşüncesine daha çok karşılık geldi. Reform savaşlarından ve Liberallerin Benito Juárez çevresindeki kahramanca eylemlerinden sonra iktidara gelmişlerdi. Bağımsızlık savaşından sonra iktidara gelen Creole grubu, yabancı bir şey olarak yaşadıkları ve empoze ettikleri sömürgeci geçmişe karşı çıkmak için görkemli ve onurlu bir geçmişi koruma ihtiyacı hissetti ”. Bu, aynı yazara göre, 19. yüzyılın son on yılına kadar uzanan ve akademi de Academia de San Carlos, bu tarihi alegorilerin üretimiyle pratik olarak sona eriyor.
Hispanik öncesi bir karakterin büyük resmi Meksika sanatına bu gerekli tarihsel-sanatsal referans, İspanyol Fernando Álvarez Prieto'nun Barselona'da I. F. Parres y Cía tarafından basılan La Virgen del Tepeyac adlı kitabını örnekleyen büyüleyici krom-litografları yeniden değerlendirmemize izin veriyor. Editörler.
Eser, o zamanların üslubuyla yazılmış, ağır hikâyeye hayat veren 24 tabak serpiştirilmiş üç kalın ciltten oluşuyor; Tema, adından da anlaşılacağı gibi, Guadalupe Meryem Ana'nın görünüşleri etrafındaki olayları ve çeşitli hikayeleri anlatmaya adanmıştır. Okuyucu sayfaları aracılığıyla eski yerli din hakkında bilgi edinebilir - elbette, yazarın sapkın olarak gördüğü şeye vurgu var: insan kurban - ve zamanın bazı geleneklerinde bu, macera hikayeleriyle iç içe geçmiş durumda. İspanyol bir kadınla asil bir Aztek savaşçısı ve yarımada şövalyesi olan soylu bir Tenochca'nın kızı gibi bugün hayal edilemez görünen ihanet ve aşklar.
Bu görüntülerin zarafet ve renginin yanı sıra, hayal edebileceğimiz gibi okuyucuların zevki olması gereken yaratıcılığını vurgulamak istiyoruz; Gravürlerin üretim işareti olarak Lavielle de Barcelona litografisi var, içlerinde ticarette farklı ustalıklara sahip çeşitli sanatçıların müdahale ettiği, bazılarının büyük bir ustalık gösterdiği görülüyor. Büyük gruptan, Hispanik öncesi teması derhal Meksika'nın kadim tarihinin idealleştirilmesine ve özellikle Avrupa'nın ülkenin fethinden hemen sonraki olaylara atıfta bulunanların altını çizdik. Bu görüntüler, yukarıda bahsettiğimiz geniş formatlı yağlı boya tablolarla yakınsama noktalarına sahiptir.
Bir yandan oyundaki kurgusal karakterlere atıfta bulunanlar var: yerli prenses, "zalim" rahip, cesur genç adam ve asil savaşçı. Giysileri daha çok bir tiyatro oyununun kostümlerine benziyor: kartal savaşçısının kostümü son derece işlevseldir, yırtıcı kuşun kanatları kumaştan hayal edilir, sert tavrının ritmine göre hareket eder ve peki ya rahibin kıyafetleri, tunikleri ve uzun etek, geçen yüzyılın eserlerinin oyuncularının kıyafetlerine yakışır.
Senografi, karakterleri, Maya ve Mixtec dekoratif unsurlarının arkeolojik alanlar hakkında daha fazla bilgi sahibi olmadan özgürce alındığı ve binaların bir şekilde dekoratif unsurlar sergilediği fantastik bir mimarinin iç içe geçtiği gerçek olmayan bir şehre yerleştirir. Bu şekilde, Puuc tarzındaki Maya binalarını tanıdığımız bildiğimiz sözde "sahte kafeslere" ek olarak, onları perdeler veya neredeyse perde olarak yorumlayabiliriz.
Kompozisyonlarda bulunan heykelsi anıtlardan ve diğer ritüel unsurlardan özel olarak söz edilmelidir: bazı durumlarda oymacı doğru bilgilere sahipti - Aztek döneminden heykeller ve törensel kaplar - ve böylece bunları kopyaladı; diğer durumlarda, üç boyutluluk verdiği kodların görüntülerini model olarak aldı. Bu arada akademik yazarların yağlı boya tablolarında da aynı niyet görülebilir.
Gerçek tarihsel olayları ilişkilendiren kromolitografilerde, onları ifade etmenin çeşitli yolları takdir edilmektedir; Bu şüphesiz farklı bilgi kaynaklarından kaynaklanmaktadır. Moctezuma ve İspanyollar arasındaki buluşmanın bağlantılı olduğu ilk örnek, hemen, çoğu fatihlerin evlerini süsleyen sözde "fetih ekranlarını" boyayan Meksikalı barok sanatçıların ele aldığı konuya götürür. İspanya'ya gönderildi. Gravür, Amazon'dan Tenochtitlan Lordu ve arkadaşlarına Roma ve aborjin arasında bir karakter verir.
Cuauhtémoc'un şehitliği ile ilgili olarak, Gabriel Guerra'nın yanı sıra Leonardo Izaguirre ve isimsiz sanatçımızın kullandığı kompozisyondaki yakınsama dikkat çekicidir.İkence gören yerli kral için dinlenme yeri olarak hizmet veren dev bir tüylü yılan başı kullanır. Elbette, onun ilham kaynağı, aynı zamanda Barselona'da da basılan, yüzyıllar boyunca Meksika kitabının yukarıda bahsedilen cildine karşılık gelen gravürdü.
Son olarak, Quetzalcoatl'ın Meksika topraklarından uçuşunun nefis görüntüsü göze çarpıyor ve karakteri Palenque şehrine yerleştiriyor - Waldeck'in gravürleri tarzında - sadece sayısız kserofitik bitkinin tanık olduğu imkansız bir çöl manzarasına dalmış durumda. Bunların arasında, Quetzalcoatl'ın sarhoş olduğu pulque'nin çıkarıldığı maguey eksik olamazdı, güç imajının yitirilmesinin nedeni.
Burada Quetzalcoatl, uzun beyazımsı saçları ve sakalları olan, eski Judea'daki bir rahibinkine çok benzeyen, tiyatral bir kostüm giyen bir tür Hıristiyan azizidir, tamamen ilk kronikleştiricilerin Quetzalcoatl'ı bir Kolomb seferlerinden önce, Kızılderilileri Hıristiyanlığa dönüştürmeyi deneyen, yarı Viking olan bir tür Saint Thomas.
Bu on dokuzuncu yüzyıl yayınlarının çoğunda, okuyucularını memnun eden ve yeniden yorumlanan geçmişi idealize eden gizli grafik hazineleri vardır: eski halkları kınadılar ve Avrupa fethini haklı çıkardılar ya da kahramanlarının cesaretini ve şehitliğini, İspanyol fatih.
