İspanyol öncesi dönemlerde, mevcut Meksika Cumhuriyeti'nin işgal ettiği bölgede ve tarih öncesi çağlarında 30 bin yıl öncesine dayanan bir antik çağda, farklı sosyo-politik entegrasyon ve kültürel gelişim derecelerine sahip çeşitli insan grupları, İspanyol kültürü ile iletişim.
Bunların ortasında, belirsiz olmasa da, sözde Oasisamerica orta seviye olacaktı. İlk yerleşimciler, Fetih'ten hemen önceki sahnede maksimum ifadesi Moctezuma İmparatorluğu olarak da bilinen Üçlü İttifak olan "yüksek bir kültüre" sahipti. Buna karşılık, Arido-Amerikan grupları - uzun vadede Mezoamerikan başarılarını mümkün kılacak göçlerin önemli bir kısmının kaynağı olsalar da - daha düşük düzeyde bir kültürel gelişme ve daha düşük düzeyde örgütsel biçimlerle kaldılar. sosyopolitik endişelidir. Oasisamericans, diğer ikisi arasında gidip gelirken aynı zamanda onların aracılarıydı. Başka bir deyişle, temas anında yerli dünya, bileşenleri arasında belirgin farklılıklar olan çok ırklı ve çok kültürlü bir mozaikti. Bununla birlikte, Mezoamerikan süper-bölgesinde ortak bir kültürel alt tabaka vardı. Toplumlarının önemli bir bölümünü ayıran özelliklerden biri - yardımseverlere, bir tür devlet teşkilatına ve çeşitli şehir planlama biçimlerine sahip olmanın ve kullanmanın yanı sıra - diğerlerinin yanı sıra dini-cumhuriyet özelliklerini kaydeden piktografik kayıtların üretimiydi. siyasi-askeri, kehanet, haraç, soy ağacı, kadastro ve kartografik, önemli bir şekilde (bazı durumlarda) güçlü bir tarihsel farkındalığa tanıklık ediyordu.
Alfonso Caso'ya göre bu gelenek çağımızın 7. veya 8. yüzyıllarına kadar uzanmaktadır ve Luis Reyes'e göre en az iki bin yıllık mağara resimleri, seramik kompleksleri ve duvar resimleri ile bağlantılıdır. Kirchhoff'un görüşüne göre, ikinci bilgi bize arkeolojik verileri resimli veya yazılı kaynaklarla birleştirme fırsatı veriyor.
Günümüz Amerika kıtasındaki Mezoamerikan yüksek kültürünün benzersiz bir özelliği olan resimsel kayıtlar, temelde antik ayrıcalıkları, topraklar veya sınırlar üzerindeki iddiaları, soyların onaylanmasını ve belirli bir anıt biçimi olarak, sömürge dönemi boyunca bolca devam etti. Yerli topluluklar ve şefleri tarafından krallığa verilen hizmetler.
Her durumda, Luis Reyes'in işaret ettiği gibi, Koloni sırasında resimsel tanıklıkların varlığı, değişen ve uyarlanan ancak sömürge dönemi boyunca devam eden Hint yazı sisteminin güçlü köklerini ve canlılığını göstermektedir. Aynı zamanda Kızılderililerin kültürel özgüllüğünün kabul edildiğini ve sömürge tarafından kabul edildiğini gösterir.
Belgesel tarihi miras olarak, bu tanıklıklar bir köprü görevi görüyor, çünkü geriye doğru bizi şu anki arkeolojik kalıntıların üreticileriyle (bu aletler veya heybetli anıtsal alanlar) ve ileride mevcut yerli gruplarla birleştiriyor. Paul Kirchhoff açısından, Mezoamerikan tarihsel süreci (geniş anlamda) incelememize, onun kökeninden günümüze yeniden inşasını denememize izin verir. Bu amaçla, çabalarını arkeologları, tarihçileri ve antropologları birleştirmek zorunda kalacaklardı; 1521'den itibaren, tam olarak anlaşılması için İspanyolları ve daha sonra sömürge toplumuna, Afrikalıları ve Asyalıları ekledikleri anlara göre hesaba katmak gerekeceğini eklemek zorunludur.
Mezoamerikan kodeksleri yayınlama projesi birçok kişi ve kurumun çabalarını bir araya getiriyor. İkincisi, Ulusal Antropoloji ve Tarih Enstitüsü, Puebla Benemérita Üniversitesi, Sosyal Antropolojide Araştırma ve Yüksek Çalışmalar Merkezi ve Ulusun Genel Arşivi'dir.
Bu projenin doruk noktasıyla, bir faksın incelenmesi ve yayınlanmasıyla, aşağıdaki sömürge yerli resimsel tanıklıklarını kurtarmak mümkündür:
Öğretmen Perla Valle'nin giriş niteliğindeki bir çalışmasına sahip Tlatelolco Kodeksi, sosyal, politik ve dini durumu ve bu yerli tarafsızlığın büyük ölçüde eski örgütsel formların kullanıldığı yeni ortaya çıkan kolonyal topluma nasıl dahil edildiğini anlatıyor. Kolomb öncesi, özellikle politik ve ekonomik açılardan.
Öğretmen Luz María Mohar tarafından plastik özellikleri nedeniyle analiz edilen Coatlichan Haritası, belirli Avrupa etkileriyle birlikte, yerli stilin sürekliliğine ve farklı birimlerinin yerleşim yerlerini grafiksel olarak yakalama endişesine bir örnek olarak düşünülebilir. sosyopolitik ve onları çevreleyen çevre.
Maria Teresa Sepúlveda ve Herrera öğretmeni tarafından incelenen Yanhuitlán Kodeksi (ilk kez birlikte yayınlanan, bilinen iki parçası), temelde Yanhuitlán'da ve bazı komşu kasabalarda meydana gelen tarihi ve ekonomik olayları ele almaktadır. 1532 ve 1556 arasındaki erken sömürge dönemleri.
Kolonyal kodekslerin tematik varyasyonunun tekil bir örneği olan öğretmen Ana Rita Valero'nun bir ön çalışmasıyla Cozcatzín Kodeksi, tarihsel, şecere, ekonomik ve astronomik-astrolojik bir içeriğe sahiptir. Meksika: Tenochcas ve Tlatelolcas arasındaki “iç savaş” ın ayrıntılı tanımıyla gösterildiği gibi, diğer yönlerinin yanı sıra tipik bir Tenochca kaynağıdır ve ikincisi için talihsiz bir sonla biter.
Öğretmen Keiko Yoneda tarafından incelenen 4 numaralı Cuauhtinchan haritası, kolonyal resimsel tanıklıklar ve belgesellerin zenginliği açısından ayrıcalıklı bir yer olan bölgenin belki de en Avrupalı kartografik temsilidir. Ana amacı, Cuauhtinchan ile eski ve bitişik Hispanik öncesi malikaneler ile Puebla de los Ángeles şehri olan Ia arasındaki sınırlara işaret etmektir. Mezoamerikan kodeks basım projesinin somutlaştırılması, üzerinde ısrar etmeye değer, kurumlar arası işbirliğinin iyiliğini ve etkililiğini ve bu yazılı, resimli ve belgesel hafızanın etkili bir şekilde kurtarılması için gerekli olan disiplinler arası çalışma ihtiyacını gösteriyor Sömürge toplumunun oluşumuna katılan yerli etnik grupların büyük bir kısmının geleceğinin yeniden inşası, torunları şu anda bunun önemli bölümlerini oluşturan Meksika'mız, neyse ki, başlangıçta olduğu gibi, çok etnikli ve çok kültürlü.
Kaynak: 8 Ağustos-Eylül 1995 Zamanında Meksika
