Dr. Adolfo Schmidtlein, 1836'da Bavyera'da doğdu. Elbette piyano sevgisi, 1869'da evlendiği Gertrudis García Teruel ile ilişkisine yardımcı oldu ve ikisi birlikte dört el oynadı.
Puebla'da ikamet ettikleri 6 yıl boyunca dört çocukları oldu ve daha sonra Mexico City'ye taşındılar.
1892'de doktor babasını tekrar görmek için tek başına Almanya'ya gitti ve bir daha geri dönmedi. O yıl orada solunum hastalığından öldü.
Adolfo Schmidtlein, Fransa'dan Veracruz'a 1865'teki transatlantik yolculuğunda ilginç bir gerçek sunuyor: “Meksika'da kaderlerini aramaya giden madencilere, alaya güvenmeden, gemide kaç kişinin toplumumuzu oluşturduğu merak ediliyor. mühendisler, zanaatkârlar, hatta Meksika'ya bir bebek ipekböceği getirecek bir İtalyan; hepsinin sözü, İmparatorluk devam ederse biz birileri olacağız ”. (Aslında, doktorumuz Meksika'ya siyasi inançlarıyla değil, profesyonel ve ekonomik servet arayışıyla geldi).
Maximiliano'nun tam imparatorluğu olan Alman Veracruz Kulübü çarpıcıydı: “Otel işletmecisi Alsas'tandı. Veracruz'da çok sayıda bulunan ve hepsinin iyi işletmeleri olan Almanlar, bir kütüphane ve bilardo ile koca bir evi destekliyorlar, orada Alman dergileri, bahçede çardaklar vb. Bulmak garip bir izlenim… çok keyifli bir gece geçirdik; Ülke hakkında çok konuşmalıydık, Almanca şarkılar söylendi, Fransız birası servis edildi ve gece geç saatlerde yollarımız ayrıldı.
Bu limanda, mektup yazarı yazarımız, her yaz, özellikle yabancılardan çok sayıda can alan sarıhumma hakkında bir saha araştırması yaptı. Sayısız otopsi yapıldı ve askeri üstünlük için bir rapor hazırlandı. Puebla'ya transferinden bu hikaye dikkat çekicidir: “Meksika posta arabasındaki yolculuk engellerle dolu bir macerayı oluşturur. Arabalar, küçük bir alanda çok sıkı bir şekilde paketlenmiş dokuz kişiyi barındırması gereken ağır vagonlardır. Pencereler açılırsa toz sizi öldürür; eğer kaparlarsa, ısı. Bunlardan bir arabanın önünde, içeride bulunanlara merhamet ve şefkat duymadan, son derece kötü bir taş yolda dörtnala koşan 14 ila 16 katır bağlanır. İki arabacı var: biri fakir ve telafisi mümkün olmayan katırlara uzun bir kırbaçla vuruyor; diğeri katırlara, sadece bu amaçla getirdiği bir çuvaldan taş atar; Arada sırada dışarı çıkıp yakındaki bir katırı vurup koltuğa geri tırmanırken, araba dörtnala koşmaya devam ediyor. Katırlar, her iki veya üç saatte bir değiştirilir, çünkü her iki veya üç saatte bir kişi bir şehre veya yaşanılan bir yere ulaşır. Katır değişimi sırasında, evde olduğu gibi "Thurn and Taxis" de bu istasyonlarda su, pulque, meyve elde edilebiliyor ve ilk ikisi berbat olsa da ısınmış ve tozlu yolcuyu ferahlatmaya yarıyor ".
Puebla'nın başkentinde, askeri doktor Schmidtlein'in çok itici görevleri vardı. "Juarez partisi iki unsurdan oluşuyor: İmparatora karşı siyasi inançlar için savaşan insanlar ve bir dizi aşağılık hırsız ve hırsızlar, ülkeye sevgi kalkanı altında, yolda buldukları her şeyi. . İkincisine karşı radikal önlemler alınıyor, kışlaların avlusunda birkaç gerillanın vurulmadığı bir hafta geçmiyor. Korkunç prosedür. Adamı duvara yaslarlar; Dokuz asker, emri aldıklarında on adım mesafeden ateş ediyor ve komutan, idam edilen kişinin ölmüş olup olmadığını görmek zorunda. Bir kişinin bir dakika önce sağlıklı, diğerinde ölmüş olması çok etkileyici! " Doktorun dili, bizi kendi düşünce tarzında konumlandırıyor. Emperyalistti ve Meksikalıları pek sevmiyordu. “Meksika ancak süngülerle desteklenen bir tahtla iyi bir konuma getirilebilir. Milletin tembelliği ve tembelliği, kitlelere hayat vermek için demir bir ele ihtiyaç duyar.
Meksikalılar zalim ve korkak olmakla ünlüler. Her şeyden önce, hiçbir tatilde eksik olmayan çok moda bir oyun konuşuyor. Genel alkışlar altında, gençten yaşlıya, canlı bir horoz, baş aşağı olacak şekilde bacaklarından asılır ve altından dörtnala koşan bir binici, horozun boynunu elleriyle tam olarak kavrayacak kadar uzanır. Oyun şudur: 10 ila 20 atlı, birbiri ardına, horozun altında dörtnala koşar ve tüylerini koparır; hayvan bundan dolayı öfkelenir ve ne kadar sinirlenirse, seyirciler o kadar çok alkışlar; Yeterince işkence gördüğünde, biri ileri gider ve horozun boynunu büker. "
Dr. Schmidtlein, mesleki tutkularıyla ilgili olarak ailesine karşı son derece açık sözlüydü: “Şimdi ben (Puebla'dan) ilk ailelerin birçoğunun doktoruyum ve müşterilerim bir günden diğerine artıyor, bu yüzden kararlıyım. Durum bu, ancak sivil doktor olarak yaşayabileceğimden emin oluncaya kadar askeri doktor olmak… Seyahatimi para ödemeden yapabileceğim askeri doktor derecesi ”.
Siyasi iniş çıkışlar umursamadı: “Burada çok sessiz yaşamaya devam ediyoruz ve kendime gelince etrafımda olanları soğukkanlılıkla görüyorum, eğer her şey çökerse, askeri doktorun küllerinden çıkacak, Alman doktorların anka kuşu, muhtemelen her yönden daha ileri gidecek, üniformasıyla devam etmektense. “Emperyalistler artık İmparatorluğun istikrarına inanmıyorlar; Yoksul ülke için savaş ve anarşi saati yeniden başlıyor. Sakince her şeyi görüyorum ve elimden gelenin en iyisini iyileştirmeye devam ediyorum. Müşterilerim o kadar arttı ki onlara yaya olarak hizmet etmem artık mümkün değil ve zaten bana Meksika'da bir araba ve at almalarını sipariş ettim. "
Aralık 1866'da, Schmidtlein'in emperyalizmi çökmüştü: “İmparatorluk acınası bir sona yaklaşıyor; Fransızlar ve Avusturyalılar ayrılmaya hazırlanıyorlar, ülkedeki durumu anlamayan veya anlamak istemeyen İmparator hala istifa etmeyi düşünmüyor ve Puebla'da kelebek avlıyor ya da bilardo oynuyor. Bir rahatlık havasıyla istifa edebileceği zaman sona erdi ve bu nedenle, eline geçtiği zamandan daha ıssız bir durumda bırakılan ülkeden sessizce çekilmek zorunda kalacak.
“İmparatorluk ordusuna adam almak için zorunlu devrimler kışkırtılır ve zavallı Kızılderililer yakalanıp, bir hayvan sürüsü gibi kışlaya götürülen 30 ila 40 kişilik halatlara bağlanır. Bu iğrenç gösteriye tanık olma şansı olmayan herhangi bir gün için değil. Ve böyle bir alay ile muhafazakar parti kazanmayı planlıyor! İlk fırsatta zavallı hapsedilmiş Kızılderililerin kaçtığı açıktır. "
Adolfo Schmidtlein'den gelen bu mektup koleksiyonunda, o zamanlar yalnızca ilgililerin ilgisini çeken pek çok aile bilgisi var: flört, dedikodu, aile içi yanlış anlamalar, yanlış anlamalar. Ancak bugüne kadar ilgisini çeken pek çok haberi de var: dini düğünlerin genellikle sabahın erken saatlerinde, 4'te veya sabah kutlandığı; Puebla'da sabah 10'da ve öğleden sonra 6'da olmak üzere sadece iki öğünün kullanıldığını; burada geçen yüzyılın altmışlı yıllarına kadar, Noel'de sadece doğum sahnelerinin konulduğunu ve yetmişli yıllarda ağaçların ve hediyelerin, Avrupa etkisinden dolayı kullanılmaya başladığını; Her neyse, Havana piyangosu için biletler burada satıldı, bu arada yazarımızın çok sevdiği.
Cermen soğukluğu Latinas'tan bazı ürperti aldı: “Evin hanımları ilk andan itibaren sık sık elinizi sıkıyor, bu Avrupalılar için ilk başta tuhaf bir şey, tıpkı kadınların sigara içmesi gibi. Şık bir şekilde beyaz veya siyah giyinmiş, sigarasını çantadan çıkardıklarında, parmaklarıyla yuvarladıklarında, komşularından ateş istediklerinde ve sonra büyük bir ustalıkla dumanı burunlarından yavaşça geçirdiklerinde gerçekten çok garip görünüyor. "
Ancak doktor, müstakbel kayınpederinin evine itiraz etmedi: “… Haftada iki gece, çok iyi ve gerçek bir zevkle karşılandığım Teruel ailesinde rahat Amerikan koltuklarında oturuyorum ve eski Teruel'in purolarını içerim. … ”
Puebla'daki günlük yaşam, tesadüfen, Schmidtlein tarafından şöyle anlatılıyor: “Popüler Meksika elbisesini giyen çok sayıda sürücü dikkat çekicidir: ağzında altın süslemeli büyük şapka, kısa koyu renkli ceket, süet binici pantolonu ve üzerinde hayvan derileri; sarı deri botlarda büyük mahmuzlar; eyerde kaçınılmaz kement ve atın kendisi kürkle kaplı ve sokaklarda bir Bayern polis memurunun itiraz edeceği şekilde dörtnala koşuyor. Çirkin yüzleri, güzel vücutları ve demir kasları olan Kızılderililerin ailelerinin getirdiği sürü ve taslak hayvanlar tuhaf bir izlenim bırakıyor. Sokaklarda kafa derilerinin küçük sakinlerinin birbirlerini yalamaları, doğallıklarına dair verdikleri izlenim dikkat çekici, en sade elbiselerini alçakgönüllülükle sergilemeleri ve terzinin hesaplarını bilmiyormuş gibi görünüyorlar!
"Yukarıda bahsedilen sokakların yanı sıra, Meksika'nın karakteristik su taşıyıcılarını, satıcıları ve meyve satıcılarını, Seville Berberi doktoru gibi her renkte şapkalı dindarları, peçeli hanımları ve dua kitabı, Avusturyalı ve Fransız askerleri; böylece oldukça güzel bir resim elde edersiniz ”.
Meksikalı biriyle evlenmiş olmasına rağmen, bu Alman doktor halkımız hakkında pek iyi izlenim bırakmadı. “Bence bir kasaba ne kadar zayıfsa, dini bayramlar için o kadar çok günü vardır. Geçtiğimiz Cuma Maria Dolores gününü kutladık; Çoğu aile portreler, ışıklar ve çiçeklerle süsledikleri küçük bir sunak kurar. En zengin evlerde Kilise ile hiçbir ilgisi olmayan kişiler tarafından bir ayin söylenir ve bu gece aileler bir evden diğerine gidip sunaklarına hayran kalırlar; Efes'te antik çağlarda olduğu gibi, her yerde bu modern bağlılığa dünyevi bir tat katacak müzik ve birçok ışık var. Ananaslı gazlı içecekler servis ediliyor, ki bence en iyisi bu. " Tellürik şöhretimizin yeni bir şey olmadığını zaten biliyoruz: “Depremin ilk şoku hissedildiğinde tiyatrodaki gürültüyü hayatımın günlerinde unutmayacağım. Gerçekte hiçbir şey olmadı ve her zaman olduğu gibi bu olay, depremin kendisinden daha kötü bir kargaşa ve huzursuzluktu; belirgin bir Meksika geleneğine göre, kadınlar dizlerinin üzerine çöktü ve tespih dua etmeye başladılar. "
Schmidtlein, hem Puebla'da hem de Meksika'da yüksek sosyete haline geldi. Bu şehirde büyükelçiye bağlı Alman Kulübü'nün başkanıydı. “Birkaç gün önce bakanımız Kont Enzenberg evlendi ve bu arada yeğeni bu arada; o 66 yaşında ve 32 yaşında; bu, konuşmalar için çok malzeme sağladı. Düğün, Papa'nın önceden izniyle Meksika Başpiskoposunun evinin şapelinde gerçekleşti. Sabah 6'da geleneklere göre idi; sadece Diplomatik Kolordu ve Messrs Félix Semeleder ve bir sunucu davet edildi. Dini ihtişam veya üniforma eksikliği yoktu. "
Cermen karakterine rağmen, bir mizah anlayışı vardı. Kendi ofisi için şöyle dedi: “Benim ismimin yazılı olduğu pirinç bir levha, talihsizleri tuzağa düşürür. İlk odada beklerler, ikinci odada katledilirler. "
Freud, bir kişi bir duyguyu empatik olarak dışa çevirdiğinde, bilinçaltına büyük olasılıkla tam tersinin hakim olduğunu belirtir.
Schmidtlein çeşitli mektuplarda şunları söyledi: “… Nişanlanmadım, evli de değilim, dul da değilim, yalnız yaşayacak kadar para kazandığım için mutluyum ve zengin bir kadının parasıyla yaşamak istemiyorum.
"Evliliğimin haberlerini huzursuz okuduğunuza göre, sizi tekrar temin ederim ki nişanlı değilim, ancak tüm arkadaşlarım ve ben bir evliliğin müvekkillerimi çok memnun edeceğini anlıyoruz ..."
Gerçek şu ki, Garcia Teruel'in kayınpederi Gertrudis ile evlendikten sonra onlara Puebla'da bir ev verdi ve daha sonra onlara komşu olmak için Meksika'da bir ev aldı.
