Huasteca of Hidalgo'da (Xantolo) ölü bayramı, yıllar içinde rengiyle şaşırtıyor. Macustepetla, Huautla, Coatlila, Huazalingo, Huejutla ve Atlapexco'da kutlama kutsaldır. Bunlar, ışığa, yemeğin tadına, müziğe ve bu bölgenin panteonlarına aşık (talihsiz) bir gezginin izlenimleridir. […]
Huasteca Hidalgo'da (Xantolo) ölüler bayramı, yıllar içinde rengiyle şaşırtıyor. Macustepetla, Huautla, Coatlila, Huazalingo, Huejutla ve Atlapexco'da kutlama kutsaldır.
Bunlar, ışığa, yemeğin tadına, müziğe ve bu bölgenin panteonlarına aşık (talihsiz) bir gezginin izlenimleridir.
Asla bu kadar erken beklemiyorsun. Her zaman şaşırtıcıdır. Ama işte orada, takip etmek, baştan çıkarmak, çağırmak, görünüşlerin arkasına saklanmak ve tatillerde dans etmek için giydikleri gibi öğrettikleri ve sakladıkları birçok gülümseyen maskenin içinde kendini göstermektir.
Bir öğleden sonra, tıpkı rutini karıştırmaktan zevk aldığım gibi hazırlıksız yakalandım; dikkati dağılmış. Aynı şey, önemli şeyler olduğunda her zaman olur: Yakalanırsınız; Aşık olduğunuzda, birdenbire canlı bir ışık sizi sarar ve kuvvetli bir rüzgar eser ve ona bakmayı bırakamazsınız ve temellerinizin ezildiğini hissedersiniz ... ve yaşamaya başlarsınız. aksi takdirde: yaşamaya ve ölmeye başlarsınız.
Benim hatam, onu zamanında tanımamaktı. Sizi çeker ve reddeder, size gülümser ve ruhunuzu eğlenceli hale getirir. Zaten kayboldunuz, bundan kaçınamayacaksınız: ölmeye ve yaşamaya başlıyorsunuz.
O anda, ayın dağların ardında batışını gördüğüm anları, kendimi yüce dolgunluğa bıraktığım geceleri, iyi servis ve lezzetli bir yemeğin sınırına kadar keyif aldığım günleri hatırladım ... Hayattan zevklerini çalmayı başardım mı?
Ara sıra sunulan bölünmüş hediyeler ve fazla bagaj ücretinin yüksek olmaması umuduyla adres değişikliği için paketleyebildiğim tek şey buydu.
O an geldiğinde, doğru yeri seçme vizyonum vardı:
Tianguistengo, çanların başkenti Tlahuelompa yakınlarında. Israr etmek bir başarıydı. Hidalgo'nun Huasteca'sındaki bir dağın tepesinde, dağlarla arasındaki çözülemeyen bir sınır, havanın nemli, serin ve böceklerin kanatlarında çiy bulunan bir volkanik düğümün tepesinde. Açık ve parlak günlerde dağları bir tarafta karla görebileceğiniz o çok renkli mezarlıkta, gökyüzüne bakmaya cesaret ettiğimde onu yaklaştırıyorum ve bu da zaman zaman uçmama ve yüzmeme izin veriyor.
Ekstra bir avantajım var. Her on üç ayda bir biraz sersemle dans ediyorlar ama her zaman beni diğer tarafa geçmek için uyandırmaya saygılılar. Nostalji ucuzdur.
Kadınlar konfeti asmak için çiçekleri döndürür, taze pişmiş toprak kaplarda servis için yemek hazırlar, sunakları tropikal meyvelerle süsleyip mumları ve kopalları yakarlar.
Partiyi özenle hazırlıyorlar. Önce küçükleri, küçük melekleri alırlar ve onlara mañanitaları söylerken onlara sadece susamlı tamaleler ve tatlılar verirler: "... bugün çünkü ölüler günü size böyle şarkı söylüyoruz ...".
Sonra daha yaşlı olanlara zamanında ulaşırız. Fosforlu yol, sarı kadife çiçeği yapraklarıyla kaplıdır, öyle ki kişi kaybolmaz ... hafıza zayıflar ve onu tazelemek için referanslara ihtiyaç duyar.Ayrıca, görüntü ışıkla göz kamaşmasını durdurmaya başlar ... biri yürür, yüzer, kutup parıltısının ardından, sönmek üzere olan yedi çarpık rengin yansıması, hayallerin ve fantezilerin gümüşi ışığını ve yağmurun iyi olduğu ve hissedilemediği zaman şeffaflığı.
Bir başka büyük yardım daha var: Sevinç ve azimle nazikçe nüfuz eden melodileri korkusuzca söyleyen sesler.
Onları duymak ne büyük zevk! Kişi nostaljiyle bocalamaya başladığı zamandır.
Sonunda unutulmayacak baştan çıkarıcı sesler. Ne için? Neden yapmalıyım Onlar geçmişten geliyorlar, şehvetliler, ısrar ediyorlar, başka bir yaşamdan gelen puflar. Müzik karşı konulamaz, çalan, çalan ve son bulan bando ve davullar ... parti hazır ve diğerleriyle, hissetmeden bırakılanlarla birlikte gitmek bir zevk.
Geri dönün ve o tamaleleri, o büyük, görkemli, şehvetli tamaleleri (zacahuil), su ile çikolata eşliğinde yiyin. Ve sonra birkaç kadeh sotol veya pulque ... ve partiye girin, neredeyse bilinmeyen özelliklerin hatırasını görün, aşk denen şeyin derinliklerine dalın ve bulutların gölgelerinin zaman zaman bu değişmez maskenin gerçek özelliklerini izlemesine izin verin, kazalar kılık değiştirmiş dans eden ve Kasım ayının sonundaki San Andrés'in gününe kadar durmayan rüzgarın.
Dans etmekten, dans etmekten, hipnotize edici müzikten ve daha az sıklıkta ortaya çıkan yemek kaplarından yorulduğumuzda, konuşma daha hızlı ve haince, ancak daha heyecan verici ve hain, yine de daha heyecan verici ve hain nedenlerle gezinmeye başlar. şaşırtıcı. Bana sık sık ve kenarda soruyorlar Ve burada hayat nasıl Tanrı'ya bu kadar yakın ve gringolardan bu kadar uzakta? Çocukların gülümsemesiyle ve şamanların bakışlarıyla sürekli, senkronize ve uyumlu bir zamandır. Dışa doğru bir sarmaldır, geniş, geniş; yağmur ormanı, nehirler, mağaralar, böcek antenleri ve tavşan kulaklarının panoramik görüntüsü.
Toprağın tadı, kasvetin rengi, sığırların ayak seslerinin boğuk yankısı, genç ve vahşi, yaşlı ve açık özlemler hakkında acele etmeden ve daha büyük şoklarla konuşmak bir zevktir. Geri dönün ve zaman zaman ıslanmayan toprak gibi kırışıklıkları ve yaraları gizleyen çatlaklara, gıcırdamalara ve çarpmalara şaşırmayı asla bırakmayın.
